Ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος, ο επονομαζόμενος Ελ Γκρέκο, γεννήθηκε στο Φόδελε του Ηρακλείου Κρήτης, το 1541. Στο ναό της Αγίας Αικατερίνης στο Ηράκλειο σπούδασε τη βυζαντινή εικονογραφία.
Το 1568, πήγε στη Βενετία. Ο Θεοτοκόπουλος μαθήτευσε κοντά στον Τιτσιάνο, γνώρισε τον Τιντορέττο, και εξοικειώθηκε με την τεχνοτροπία του μανιερισμού. Η επίδραση του δασκάλου του είναι ιδιαίτερα έντονη και φανερή στις προσωπογραφίες του Γκρέκο.
Το 1570, μετακόμισε στη Ρώμη, όπου απέκτησε μια ευρύτερη ουμανιστική παιδεία, καθώς και γνώσεις αρχιτεκτονικής και γλυπτικής. Έγινε φίλος με τον Τζούλιο Κλόβιο, σημαντικό εικονογράφο χειρογράφων, ο οποίος τον προώθησε σε κύκλους που βοήθησαν πολύ στη σταδιοδρομία του ζωγράφου. Εκεί γνώρισε τα έργα του Μιχαήλ Αγγέλου, η τεχνοτροπία του οποίου δεν του άρεσε καθόλου. Δήλωσε μάλιστα ότι, αν κατέστρεφαν τη "Δευτέρα Παρουσία" του Μιχαήλ Αγγέλου στην Καπέλα Σιξτίνα στο Βατικανό, θα μπορούσε εκείνος να την αντικαταστήσει με έργο ασύγκριτα καλύτερο.
Το 1577 εγκαταστάθηκε στο Τολέδο. Εκεί ονομάστηκε El Greco, Ο Έλληνας. Στα έργα του, όμως, υπέγραφε πάντα Ελληνικά ως "Δομένικος Θεοτοκόπουλος Κρης εποίησε" ή ως "Δομήνικος Θεοτοκόπουλος εποίει". Ανέλαβε πολλές παραγγελίες για το διάκοσμο εκκλησιών και για πορτραίτα, και απέκτησε μεγάλη φήμη και πλούτη. Με τη σύντροφο της ζωής του, Χερόνιμα ντε λας Κουέβας ("Η γυναίκα με τη γούνα", 1577-1578) απέκτησε, το 1578, το γιο του Χόρχε Μανουέλ, ο οποίος θα ακολουθήσει τα βήματα του πατέρα του.
Το 1586, ολοκλήρωσε το αριστούργημά του "Η ταφή του κόμη Οργκάθ", έργο περίφημο για την έμπνευσή του.
Ο Ελ Γκρέκο πέθανε στο Τολέδο, το 1614.
Το 1568, πήγε στη Βενετία. Ο Θεοτοκόπουλος μαθήτευσε κοντά στον Τιτσιάνο, γνώρισε τον Τιντορέττο, και εξοικειώθηκε με την τεχνοτροπία του μανιερισμού. Η επίδραση του δασκάλου του είναι ιδιαίτερα έντονη και φανερή στις προσωπογραφίες του Γκρέκο.
Το 1570, μετακόμισε στη Ρώμη, όπου απέκτησε μια ευρύτερη ουμανιστική παιδεία, καθώς και γνώσεις αρχιτεκτονικής και γλυπτικής. Έγινε φίλος με τον Τζούλιο Κλόβιο, σημαντικό εικονογράφο χειρογράφων, ο οποίος τον προώθησε σε κύκλους που βοήθησαν πολύ στη σταδιοδρομία του ζωγράφου. Εκεί γνώρισε τα έργα του Μιχαήλ Αγγέλου, η τεχνοτροπία του οποίου δεν του άρεσε καθόλου. Δήλωσε μάλιστα ότι, αν κατέστρεφαν τη "Δευτέρα Παρουσία" του Μιχαήλ Αγγέλου στην Καπέλα Σιξτίνα στο Βατικανό, θα μπορούσε εκείνος να την αντικαταστήσει με έργο ασύγκριτα καλύτερο.
Το 1577 εγκαταστάθηκε στο Τολέδο. Εκεί ονομάστηκε El Greco, Ο Έλληνας. Στα έργα του, όμως, υπέγραφε πάντα Ελληνικά ως "Δομένικος Θεοτοκόπουλος Κρης εποίησε" ή ως "Δομήνικος Θεοτοκόπουλος εποίει". Ανέλαβε πολλές παραγγελίες για το διάκοσμο εκκλησιών και για πορτραίτα, και απέκτησε μεγάλη φήμη και πλούτη. Με τη σύντροφο της ζωής του, Χερόνιμα ντε λας Κουέβας ("Η γυναίκα με τη γούνα", 1577-1578) απέκτησε, το 1578, το γιο του Χόρχε Μανουέλ, ο οποίος θα ακολουθήσει τα βήματα του πατέρα του.
Το 1586, ολοκλήρωσε το αριστούργημά του "Η ταφή του κόμη Οργκάθ", έργο περίφημο για την έμπνευσή του.
Ο Ελ Γκρέκο πέθανε στο Τολέδο, το 1614.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου