Ριζοσπαστική Αριστερά και Ισλάμ

«Αυτονόητο και απαράγραπτο δικαίωμα κάθε ανθρώπου είναι να απευθύνεται ελεύθερα στο θεό του… Να τον τιμά και να τον λατρεύει σε χώρους που πρέπουν χωρίς προσκόμματα» είναι ένα απόσπασμα από την πρόσφατη δήλωση του Μακαριότατου Αρχιεπισκόπου Αθηνών που ερμηνεύτηκε από όλους σχεδόν σαν συνηγορία στην ανέγερση μουσουλμανικού τεμένους στην Αθήνα, και είναι άλλωστε κάτι με το οποίο δεν είναι δυνατόν να συμφωνήσει κάποιος.Ο κ. Ιερώνυμος υποστήριξε ότι το δικαίωμα αυτό θεμελιώνεται όχι μόνο στην πνευματικότητα αλλά και στις θεμελιώδεις κατακτήσεις του δυτικού φιλελεύθερου κόσμου στην προστασία των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών.«Το ευρύτερο δικαίωμα της θρησκευτικής ελευθερίας είναι δικαίωμα θεμελιώδες σε κάθε ευνομούμενη και δημοκρατική Πολιτεία όπως η ελληνική και πρέπει να χαίρει πάντα αναγνώρισης και απόλυτου σεβασμού, όπως άλλωστε και το Σύνταγμα μας σαφώς επιτάσσει».Εκείνο που ίσως δεν προσέχτηκε αρκετά είναι η αποστροφή του λόγου του Αρχιεπισκόπου για την αποδοκιμασία της βίας και μάλιστα όταν συνδυάζεται με τη θρησκεία ή χρησιμοποιεί τη θρησκεία σαν προκάλυμμα.«πρωτίστως προσβάλλει βαθύτατα τον ίδιο τον πυρήνα της θρησκείας» επισημαίνει ο κ. Ιερώνυμος, «και μετατρέπει ανθρώπους σε αθύρματα πάσης φύσεως φονταμενταλιστών και καιροσκόπων που ουδόλως σέβονται την ελευθερία του ανθρώπου» καταλήγει.Ποιοι είναι όμως οι «φονταμενταλιστές" και "καιροσκόποι" "που ουδόλως σέβονται την ελευθερία του ανθρώπου" ούτε βέβαια το Θεό, άποψη την οποία εξέφρασαν και οι περισσότεροι από τους ηγέτες των μουσουλμάνων στην Ελλάδα.Τον Οκτώβριο του 2006, ο Γάλλος φιλόσοφος Robert Redeker έγραδε στη Φιγκαρό.
«Το Ισλάμ παρουσιάζεται, σαν ο νέος κομμουνισμός σαν εναλλακτική λύση για το δυτικό κόσμο. Υπερηφανεύεται πως είναι η φωνή των καταπιεσμένων του πλανήτη. Χθες, η φωνή των φτωχών, υποτίθεται ότι ξεκινούσε από τη Μόσχα, σήμερα από τη Μέκκα! Σήμερα πάλι, οι διανοούμενοι εκφράζουν τις απόψεις του Κορανίου, όπως κάποτε εξέφραζαν της Μόσχας. Σήμερα αφορίζουν τους αντιπάλους τους για ισλαμοφοβία, όπως τους αφόριζαν κάποτε για αντικομμουνισμό».Αυτό όμως δεν είναι θρησκεία αλλά πολιτική.Ορισμένα κόμματα της άκρας Αριστεράς στην Ευρώπη όπως οι παλιοί αντιφρανκιστές στην Ισπανία και οι οπαδοί του Ροζέ Γκαροντυ στην Ισπανία είδαν μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού το νέο βαχίοντα της αντικαπισταλισιτικής πάλης στο Ισλάμ.Το 2003 στο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ (ΕΚΤ), ένα ετήσιο συνέδριο κατά της παγκοσμιοποίησης, περιλαμβάνονταν και εκπρόσωποι πολλών μουσουλμανικών ομάδων, συμπεριλαμβανομένου του γνωστού διανοούμενου εκπρόσωπος του Ευρωπαϊκού Ισλάμ, Tariq Ramadan. Στην τέταρτη συνάντηση του ΕΚΤ, που πραγματοποιήθηκε στο Λονδίνο τον Οκτώβρη του 2004, περιλαμβάνονταν επίσης ομάδες και κινήσεις όπως όπως το μουσουλμανικό Συμβούλιο της Βρετανίας, και η Ένωση Μουσουλμάνων της Βρετανίας.Αρκετοί ευρωπαίοι εντάσσονται στο Ισλάμ όχι όλοι για να πραγματοποιήσουν ένα γάμο ή ως αποτέλεσμα πνευματικής αναζήτησης.Όσοι εντάσσονται γιατί βλέπουν ένα νέο όπλο για «επανάσταση» ενώ δεν συνεισφέρουν πνευματικά στο Ισλάμ αφού το κίνητρό τους δεν είναι η αναζήτηση του Θεού ενισχύουν τις πιο επιθετικές πτυχές της ισλαμικής θεολογίας, και ο συνδυασμός τους μπορεί να οδηγήσει σε ακραίες μορφές ριζοσπαστικοποίησης που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τις φιλελεύθερες δυτικές δημοκρατίες.

Αλλάχ ακμπάρ;

Τετάρτη, 27 Μάιος 2009 08:55
Του Πάσχου Μανδραβέλη.
Τι θα έλεγε ένας δυτικός σε ένα μουσουλμάνο για το σχίσιμο του Κορανίου και δεν μπορεί να πει ο Έλληνας... Mετά τη διαμαρτυρία των μουσουλμάνων μεταναστών την Παρασκευή, ένας από τους εκπροσώπους των (από εκείνους που δεν ξέρουμε ούτε ποιους, ούτε πόσους εκπροσωπούν) δήλωσε εμφανώς αγανακτισμένος ότι «μπορεί να μας σκοτώσεις και να μην αντιδράσουμε, αλλά μην μας πειράξεις το Κοράνι! Είναι για εμάς ιερό». Η σωστή απάντηση γι' αυτό σε μια δυτική χώρα είναι: «σκασίλα μας». Για άλλους ανθρώπους ο Ολυμπιακός θεωρείται ιερός, αλλά αυτό για το οποίο όλοι συμφωνούμε στη Δύση είναι ότι οι άνθρωποι είναι ιεροί. Ο σεβασμός στα σύμβολα δείχνει καλούς τρόπους, αλλά η έλλειψή του δεν είναι αξιόποινη πράξη. Μόνο η έλλειψη σεβασμού στον άνθρωπο -ανεξαρτήτως χρώματος, θρησκείας ή ποδοσφαιρικών πεποιθήσεων- είναι κάτι που πρέπει να να τιμωρείται. Αφού, λοιπόν, υπήρξε αυθαιρεσία ενός αστυνομικού στο συμβάν του Κορανίου, αυτός κανονικά θα έπρεπε να τιμωρηθεί για καταστροφή ξένης περιουσίας, όχι για το αν έσχισε ένα χαρτί που κάποιοι θεωρούν ότι είχε θεόπνευστα λόγια γραμμένα. Θα έπρεπε να τιμωρηθεί γιατί αυθαιρέτησε εναντίον του ατόμου -άσχετα αν αυτός είναι μετανάστης- και όχι για το αν προσέβαλε τις πεποιθήσεις του, ακόμη κι αν αυτός τις θεωρεί ιερές. «Στη Δύση, επειδή ψάχνουμε το βέλτιστο, η προσβολή των πεποιθήσεων είναι κάτι που επιζητούμε», θα έλεγε ο δυτικός πολίτης. «Αποτελεί ένα από τα θεμέλια του δικού μας πολιτισμού, ο οποίος απέδειξε τα τελευταία 300 χρόνια ότι τα πάει μια χαρά, ή έστω καλύτερα από άλλους πολιτισμούς που σέβονται περισσότερο τα ιερά από τους ανθρώπους. Απόδειξη αυτού είναι ότι οι άνθρωποι εκείνων των πολιτισμών έρχονται εδώ για να αναζητήσουν μια καλύτερη ζωή. Δεν μπορεί να θέλουν να επιβάλλουν στη "γη της επαγγελίας" τις πεποιθήσεις της "κόλασης" που άφησαν πίσω τους. Αυτό δεν έχει να κάνει με το αν κάποιοι θεωρούν μετανάστες "φιλοξενούμενους". Εχει να κάνει με την ιστορική εμπειρία και την απλή λογική. Αν θες καλύτερα αποτελέσματα, από εκείνα που σε οδήγησαν στον "γολγοθά" της ξενιτιάς, δες τι κάνουν οι άλλοι και αντίγραψέ τα ή έστω σεβάσου τα. Οχι ως ιερά, αλλά ως αποδεδειγμένα αποτελεσματικά.» Στη Δύση δημιουργείται διαρκώς μια σύγχυση μεταξύ θρησκευτικής ανοχής και θρησκευτικής επιβολής. Ενώ κατακτάμε το πρώτο, αρχίζουμε να απειλούμαστε από το δεύτερο. Η καταπίεση των θρησκευτικών συναισθημάτων οποιουδήποτε ανθρώπου δείχνει δυσανεξία. Την ίδια, όμως και χειρότερη δυσανεξία, δείχνει η απαίτηση οποιουδήποτε θρησκευόμενου για σεβασμό των συμβόλων του ή μη κριτική του δόγματός του. Οι απόψεις, ακόμη κι αν είναι θρησκευτικές, κρίνονται και τα σύμβολα συμβολίζουν· άλλες φορές την πίστη, κι άλλες τον χλευασμό προς την πίστη. Αυτά θα έλεγε ο κάτοικος κάποιας δυτικής χώρας. Ενας κάτοικος της Ελλάδος, όμως, δεν μπορεί να πει το ίδιο. Οχι, μόνο, διότι δεν είναι αμιγώς δυτικός, αλλά κυρίως επειδή στη χώρα του είναι ποινικό αδίκημα η προσβολή θρησκευτικών συμβόλων. Κατά συνέπεια θα είναι μέγιστη υποκρισία να μην τιμωρείται κάποιος για το σχίσιμο του Κορανίου. Θα αποδείξει ότι και στα στο ζήτημα του θρησκευτικού προστατευτισμού, η δημοκρατία μας είναι αλά καρτ... Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 27.5.2009
http://news.kathimerini.gr/4Dcgi/4Dcgi/_w_articles_civ_11_27/05/2009_316200

Η Αθηναϊκή περιπέτεια του Κορανίου

Δεν είχαν δίκιο οι τουρίστες που την περασμένη Παρασκευή έτρεχαν έντρομοι μπροστά στους μαχητές της Τζιχάντ που έκαναν επίθεση κατά των αστυνομικών μπροστά στο Κοινοβούλιο. Επιτέλους μπήκαμε στην παγκοσμιοποίηση, γίναμε και εμείς Ευρώπη.
Και Europa στις μέρες μας σημαίνει και λίγο Eurabia.
Προσπάθησαν βέβαια μερικοί, όπως οι Reuters, να μας χαλάσουν το κέφι, ότι είμαστε "μια ορθόδοξη χώρα που δεν λαμβάνει κανένα μέτρο για τους μετανάστες", αλλά δεν πειράζει. Γνωρίσαμε ότι απασχολεί την υπόλοιπη Ευρώπη εδώ και μια δεκαετία περίπου. Βέβαια αν πράγματι το καταγγελόμενο περιστατικό συνέβη όπως καταγγέλεται, η οργή είναι δικαιολογημένη, όχι όμως και η βία.
Αλλά τι συνέβη;
Σύμφωνα με τα όσα είπε στους Reuters ο πρόεδρος της Ένωσης Μουσουλμάνων της Ελλάδας, Naim Elghandour, κατά τη διάρκεια αστυνομικού ελέγχου που έγινε στο καφενείο ενός Σύριου, ένας αστυνομικός βρήκε επάνω σε πελάτη απόσπασμα του Κορανίου, το έριξε στο πάτωμα και το πάτησε με το πόδι του.
Σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, κάποιος Ιρακινός κατήγγειλε ότι το βράδυ της Τετάρτης στον Άγιο Παντελεήμονα, αστυνομικός που του έκανε έλεγχο του έσκισε ένα απόσπασμα από το Κοράνι που είχε πάνω του.
Στη μετριοπαθή ιστοσελίδα http://www.islam.gr/, αναπαράγεται δημοσίευμα της εφημερίδας το «Βήμα» σύμφωνα με το οποίο οι θρησκευτικοί ηγέτες των μουσουλμάνων στην Ελλάδα έκαναν ότι μπορούσαν με ομιλίες σε αυτοσχέδιους χώρους λατρείας για να κατευνάσουν τα πνεύματα. Στην αγγλική όμως version αυτό το κείμενο δεν υπάρχει. Στη θέση του δημοσιεύεται είδηση με τον τίτλο: «Οι Μουσουλμάνοι της Ελλάδας καταδικάζουν τη βεβήλωση του Κορανίου από Έλληνα αστυνομικό».
Σύμφωνα με αυτή την εκδοχή σε πλατεία στο κέντρο της Αθήνας που δεν κατονομάζεται, βρισκόταν ένας νέος μουσουλμάνος μαζί με δυο γυναίκες συγγενείς του που φορούσαν hijap. (μαντήλα). Αστυνομική περίπολος τους ζήτησε να επιδείξουν τα νομιμοποιητικά τους έγγραφα. Τους έκαναν έλεγχο και τότε βρήκαν το Κοράνι. Ο αστυνομικός ρώτησε τι είναι αυτό, ο μετανάστης του απάντησε ότι είναι το Κοράνι και τότε ο αστυνομικός το έριξε στο έδαφος.
Η ιστοσελίδα επικαλείται ως πηγή το Aljazeera.net. Στο Αλ Τζαζίρα βρίκαμε με ημερομηνία 22 Μαίου είδηση που αναφέρεται στα γεγονότα αλλά όχι τη συγκεκριμένη. Άρα λοιπόν Έλληνες αστυνομικοί επεχείρησαν έλεγχο σε γυναίκες που φορούσαν μαντήλα, και ένας από αυτούς, βεβήλωσε εν γνώσει του το Κοράνι. Με ότι σημαίνει αυτό.
Η βεβήλωση του Κορανίου θεωρείται μεγάλη προσβολή στον ισλαμικό κόσμο έχουν δε συμβεί και ακρότητες.
Στις 21 Μαρτίου του 2007 στη Βόρεια Νιγηρία, καθηγήτρια της μέσης εκπαίδευσης, (χριστιανή) που είχε αναλάβει την επιτήρηση σε εξετάσεις του μαθήματος των θρησκευτικών προσπάθησε να αποσπάσει από κάποιο μαθητή το αντίτυπο του Κορανίου γιατί θεώρησε ότι αντιγράφει. Το βιβλίο έπεσε στο πάτωμα. Φωνάζοντας οι μαθητές Allah Akbar (Ο Θεός είναι μεγάλος) την κατάσφαξαν, οδήγησαν το πτώμα στο αυτοκίνητό της και έβαλαν φωτιά.
Το 1999 ο χριστιανός επιχειρηματίας, Gideon Akaluka, απήχθη από το αστυνομικό τμήμα της Νιιγηρίας όπου είχε καταφύγει για να ζητήσει άσυλο και αποκεφαλίστηκε γιατί κατηγορήθηκε πως είχε σκίσει μια σελίδα από το Κοράνι.
Τι λέει όμως για το περιστατικό η ΕΛΑΣ;
Η Ελληνική Αστυνομία έδωσε στη δημοσιότητα το έγγραφο, που σύμφωνα με την καταγγελία είναι απόσπασμα του κορανίου και έσκισε ο αστυνομικός στον Άγιο Παντελεήμονα. Πρόκειται, για δύο κόλλες χαρτιού με αραβικά γράμματα, διπλωμένες στα τέσσερα, οι οποίες ήταν τυλιγμένες με χαρτοπετσέτα και χαρτομάντιλο και δεμένες με μονωτική ταινία.
Όπως είπε αξιωματικός της αστυνομίας, ο αστυνομικός που έκανε τον έλεγχο στον Ιρακινό δεν γνώριζε ότι πρόκειται για απόσπασμα του Κορανίου και άνοιξε το περιτύλιγμα για να ελέγξει αν περιείχε ναρκωτικά και πάνω σε αυτή την ενέργεια σκίστηκε λίγο το έγγραφο με το ιερό κείμενο.
Ορισμένες παρατηρήσεις και κάποια συμπεράσματα.
Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα οι θρησκευτικοί ηγέτες των μουσουλμάνων ήταν μετριοπαθείς και προσπαθούσαν να αποτρέψουν την κλιμάκωση των αντιδράσεων. Όμως οι διαδηλωτές της Παρασκευής έδειξαν τι μπορούν να κάνουν. Στην Αθήνα δεν έγινε μια μόνο συγκέντρωση αλλά περισσότερες την ίδια μέρα και στις ίδιες ώρες.
Οι περίπου χίλιοι συγκεντρωμένοι (κυρίως Πακιστανοί, αλλά και Αφγανοί), πραγματοποίησαν συγκεντρώσεις στην Ομόνοια και το Σύνταγμα και στη συνέχεια διασπάσθηκαν σε πολλές ομάδες, πραγματοποιώντας πορείες προς διάφορες κατευθύνσεις. Φώναζαν συνθήματα κυρίως υπέρ της Τζιχάντ και πετούσαν συνεχώς αντικείμενα προς τις αστυνομικές δυνάμεις ακόμη και μπροστά στο Κοινοβούλιο. Προξένησαν φθορές σε 75 αυτοκίνητα και σε τζαμαρίες πέντε καταστημάτων και μιας τράπεζας.
Η αστυνομία συνέλαβε σαρανταέξι άτομα αλλά δεν μάθαμε τη συνέχεια. Οι εξελίξεις αυτές έχει καταστήσει τους εκπροσώπους (θρησκευτικούς και μη) των μουσουλμάνων που ζουν στην Ελλάδα, συνομιλητές της Πολιτείας, εκ των πραγμάτων. Είμαστε μόνο στην αρχή.
Γιατί δεν θα συζητηθούν μόνο αιτήματα όπως αυτό για την κατασκευή του τζαμιού, που θα ‘πρεπε να έχει γίνει γιατί ένας δημόσιος χώρος ελέγχεται καλύτερα ή το μουσουλμανικό νεκροταφείο, αλλά τα πάντα. Μαντίλες σε δημόσιους χώρους, στα σχολεία, ειδικά μέτρα όπως χωριστές πισίνες, ότι δηλαδή συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη. Η Ελλάδα φάνηκε ότι δεν είναι έτοιμη να το αντιμετωπίσει και όλα θα εξαρτηθούν από το εύρος της κοινωνικής ανοχής απέναντι στη διαφορετικότητα που δεν φαίνεται ευρύχωρο. Υπάρχουν δυο δρόμοι.
Ο ένας είναι αυτός που ακολουθούν οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες (αποδοχή, ανοχή, νομοθετικές μεταρρυθμίσεις, ελπίδα για ενσωμάτωση), ο άλλος είναι αυτός που προτείνει ο κ. Καρατζαφέρης, « να καταλάβουν ότι ήρθαν απρόσκλητοι σε μια χριστιανική χώρα και εάν δεν τους αρέσει οι πόρτες είναι ανοιχτές». Εάν υπάρχει και άλλος, πρέπει να τον βρούμε.
Καλό είναι πάντως να αρχίσουμε τη συζήτηση

Ο Πάπας Βενέδικτος θα είναι ο επόμενος μεσολαβητής στο Μεσανατολικό;

Στην Ελλάδα ακούστηκε πολύ λίγο, αλλά στις ΗΠΑ ο θόρυβος που έκαναν οι χριστιανικές οργανώσεις ακουγόταν για μέρες. Ο λόγος; Η βράβευση του προέδρου Ομπάμα από το Καθολικό Πανεπιστήμιο της Notre Dame, επειδή πμια από τις πρώτες κινήσεις του προέδρου Ομπάμα μετά την ανάληψη των καθηκόντων του ήταν η νομιμοποίηση των επεμβάσεων άμβλωσης έστω και υπό όρους και προϋποθέσεις. Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον όμως βρίσκεται στη στάση του Βατικανού. Ο μεγαλύτερος πολέμιος των αμβλώσεων δεν είπε ούτε μία λέξη για το σάλο που ξέσπασε στις ΗΠΑ. Λίγες ώρες μετά την ομιλία του Αμερικανού προέδρου στη Notre Dame η εφημερίδα του Βατικανού «L'Osservatore Romano», διέγνωσε την προσπάθεια για την εξεύρεση μιας κοινά αποδεκτής φόρμουλας στο θέμα των αμβλώσεων. Και ο Ομπάμα από την πλευρά του αναγνώρισε ότι οι διαφορές είναι μεγάλες, αλλά η υπόθεση αυτή δεν συγκαταλέγεται στις νομοθετικές του προτεραιότητες, ότι ούτως ή άλλως θέτει προϋποθέσεις, και ότι με το νομοσχέδιο απλώς αναγνωρίζεται “το δικαίωμα της γυναίκας να έχει ένα παιδί ή να διακόψει μια εγκυμοσύνη”. Και κάλεσε τους Αμερικανούς να εργασθούν για να μειωθεί ο αριθμός των αμβλώσεων. Όμως η επίσημη εφημερίδα της Αγίας Έδρας δεν ανέφερε ούτε την διαμαρτυρία πολλών καθολικών επισκόπων των ΗΠΑ που τόνιζαν ότι οι επιλογές του Ομπάμα, συγκρούοταν με θεμελιώδεις διδασκαλίες της εκκλησίας. Χαμηλοί τόνοι κρατήθηκαν και για την πολιτική της κυβέρνησης Ομπάμα στο θέμα των εμβρϋικών βλαστοκυττάρων στην οποία επίσης αντιτίθεται το Βατικανό. Αντίθετα την επομένη των εκλογών στις ΗΠΑ, ο Πάπας Βενέδικτος XVI “έσπασε” το πρωτόκολο, και έστειλε προσωπικό συγχαρητήριο τηλεγράφημα στον Ομπάμα και όχι ένα επίσημο διπλωματικό κείμενο την ημέρα της ανάληψης των καθηκόντων του. Ο “Osservatore Romano” χαιρέτισε με πρωτοσέλιδο δημοσίευμα την εκλογή του «σαν επιλογή που ενώνει και αποδεικνύει ότι η Αμερική είναι σε θέση να ξεπεράσει τις ρωγμές και τις διαρέσεις που μέχρι τώρα φάνταζαν αθεράπευτες» ενώ πρόσφατα “είδε θετικά” τις πρώτες 100 μέρες της νέας διακυβέρνησης και διέγνωσε ότι “δεν έχει επιβεβαιωθεί κάποια “ριζοσπαστική" κατεύθυνση" που είχε συζητηθεί κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας.
Μερικοί πιστεύουν ότι το κλειδί βρίσκεται στη μάζα των καθολικών ψηφοφόρων που αποτελούν μεγάλη δεξαμενή για τον Αμερικανό πρόεδρο. Εύκολη ερμηνεία. Πολύ μικρό θέμα για τόσο υψηλή πολιτική.
Η Μέση Ανατολή βρίσκεται πολύ ψηλά στην ατζέντα του Μπαράκ Ομπάμα. Η περιοχή όμως αυτή είναι το βασίλειο της “θεοπολιτικής” όπου οι θρησκείες καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό τις πολιτικές επιλογές. Στην Ιερουσαλήμ έχουν εναποτεθεί θεολογικές και ιστορικές αποσκευές αιώνων. Ίσως το Βατικανό να είναι το μοναδικό Δυτικό ίδρυμα που μπορεί να μιλήσει τη γλώσσα της “θεοπολιτικής” με όλους.
Η θρησκεία χωρίζει αλλά μπορεί και να ενώσει αν δημιουργηθεί μια κοινή ψυχολογία για τις δειθνείς υποθέσεις.
Για το λόγο αυτό ακριβώς, ο πάπας Βενέδικτος 16ος μπορεί περισσότερο από κάθε άλλον Δυτικό ηγέτη να δράσει ως “peace maker” όπως είχε ονομαστεί και ο Βενέδικτος ο 15ος και ίσως δεν διάλεξε τυχαία αυτό το όνομα όταν ανέβηκε στο θρόνο της Ρώμης. Ίσως όλα αυτά να φανούν σύντομα τον ερχόμενο Ιούλιο όπου Ο Πάπας Βενέδικτος και ο πρόεδρος Ομπαμα, θα βρίσκονται στην Ιταλία για την Σύνοδο Κορυφής της Ομάδας των Οκτώ.


Η φωτογραφία είναι από, Dissent Is Cool’s Weblog
Βλέπε επίσης: Βατικανό – Ισραήλ : Μια δύσκολη σχέση

Όλα τα θέματα και περισσότερα στο http://www.antipolon.blogspot.com


Είναι κάτι περισσότερο από βέβαιο, ότι ο Πάπας Βενέδικτος ο 16ος κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στο Ισραήλ έλπιζε σε μία βελτίωση των σχέσεων της Αγίας Έδρας με το Ισραήλ μετά την «έκρηξη» που πυροδότησε η απόφασή του τον περασμένο Ιανουάριο να επαναφέρει στους κόλπους της καθολικής εκκλησίας τον Επίσκοπο Ρίτσαρντ Γουίλιαμσον μια απόφαση αμφιλεγόμενη που προκάλεσε αντιδράσεις ακόμη και στο εσωτερικό της Καθολικής εκκλησίας. Ο αφορισμός είχε επιβληθεί το 1988 σε όλα τα μέλη της «αδελφότητας του Αγίου Πίου», στην οποία ανήκε ο Βρετανός επίσκοπος μια παραδοσιοκρατική θρησκευτική οργάνωση που είχε καταγγείλει την Β Βατικανή Σύνοδο, σαν προϊόν συνομωσίας «σιωνιστών και κομμουνιστών».
Λίγες μέρες όμως πριν την άρση του αφορισμού, μιλώντας στη Σουηδική τηλεόραση ο Ρίτσαρντ Γουίλιαμσον, είχε αποκαλέσει "μύθο" το ολοκαύτωμα, λέγοντας ότι οι νεκροί δεν ξεπέρασαν τις 300.000». Οι αντιδράσεις ήταν απρόσμενα έντονες και ίσως για πρώτη φορά το Βατικανό, κατάλαβε τη δύναμη του διαδικτύου. Ανάμεσά στις έντονες και παγκόσμιες διαμαρτυρίες που ακολούθησαν και 50 μέλη του Αμερικανικού Κογκρέσου του κόμματος των Δημοκρατικών.
Ο Πάπας έσπευσε να αποδοκιμάσει τις δηλώσεις του επισκόπου και να διευκρινίσει ότι δεν τις γνώριζε όταν έπαιρνε την απόφαση για την άρση του αφορισμού αλλά το κλίμα δεν βελτιώθηκε.
Στα μέσα Φεβρουαρίου λίγες μέρες πριν ανακοινωθεί επίσημα το ταξίδι του Πάπα Βενέδικτου στους Αγίους Τόπους, ο γνωστός ισραηλινός κωμικός Yair Shlein, είπε στο κανάλι 101 ότι, "αν οι χριστιανοί αρνούνται το ολοκαύτωμα τότε και εμείς μπορούμε να τους δώσουμε ένα μάθημα" και παρουσίασε κόμικ στο οποίο αναφέρονταν, "ότι ο Ιησούς πέθανε στα 40 γιατί είχε παχύνει και δεν μπορούσε να περπατήσει στο νερό και ότι η Μαρία τα είχε με ένα συμμαθητή της στο σχολείο". Κι’ αυτό λίγες μέρες μετά το περιστατικό όπου αντίτυπα της Καινής Διαθήκης κάηκαν δημοσίως στο προαύλιο της Συναγωγής Or Yehuda. Οι αντιδράσεις όλων των εκκλησιών ήταν έντονες, η κυβέρνηση του Ισραήλ εξέφρασε τη λύπη της και το κανάλι αναγκάστηκε να ζητήσει συγνώμη.
Ο Πάπας Βενέδικτος, με την άφιξή του στο αεροδρόμιο του Τελ Αβίβ, μίλησε για τα 6 εκατομμύρια των Εβραίων που σκοτώθηκαν στο Ολοκαύτωμα. Στο Μνημείο των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος, στο περίφημο Γιάντ Βασέμ, το κύριο σημείο της ομιλίας του αφορούσε στην ανάγκη διατήρησης της μνήμης των θυμάτων του Ολοκαυτώματος και όχι "της λήθης", όπως εξήγησε.
Οι Ισραηλινοί όμως ήταν ψυχροί. Ίσως και κάτι περισσότερο. «Με όλον τον σεβασμό στην Αγία έδρα, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το βάρος που φέρει ως νεαρός Γερμανός που εντάχθηκε στη Χιτλερική Νεολαία και ως άτομο που εντάχθηκε στον στρατό του Χίτλερ, ο οποίος ήταν ένα εργαλείο εξόντωσης", δήλωσε σήμερα, επικρίνοντας τον Πάπα για την ομιλία του τη Δευτέρα στο Γιαντ Βασέμ,» είπε μιλώντας στο Ισραηλινό ραδιόφωνο ο πρόεδρος του Κοινοβουλίου, Ρόιβεν Ρίβλιν. «Ήρθε και μας είπε, σαν να ήταν ιστορικός, κάποιος που κοιτάζει από το περιθώριο, για πράγματα που δεν θα έπρεπε να είχαν συμβεί. Τι μπορεί να κάνει κανείς; Δεν ήταν μέρος των πραγμάτων αυτών»; Ο Ιησουίτης Επίσκοπος Φεντερίκο Λομπάρντι, εκπρόσωπος Τύπου του Πάπα, έδωσε μια επικοινωνιακή μάχη με τα διεθνή ΜΜΕ για να πείσει ότι η ένταξη του Ποντίφηκα σε ένα μη στρατιωτικό σώμα ήταν αναγκαστική και ότι εκείνη την εποχή υπήρχε ναζιστικό διάταγμα που καθιστούσε υποχρεωτική τη συμμετοχή στο χιτλερικό νεολαιΐστικο κίνημα. Στο Γιάντ Βασέμ, υπάρχει η εικόνα του Πάπα Πίου του 12ου συνοδευόμενη από μία αμφιλογία για το ρόλο του στο θέμα του Ολοκαυτώματος. Βέβαια οι διοργανωτές της επίσκεψης του Πάπα Βενέδικτου στο Μουσείο, φρόντισαν, για διπλωματικούς λόγους, κατά την επίσκεψή του εκεί να μην μπορεί να τη δει.
Πολλοί κατηγορούν τον Πίο τον 12 ο, (1876-1958) πως παρ΄ότι το Βατικανό πολιορκήθηκε από εκκλήσεις να καταδικάσει τις γερμανικές φρικαλεότητες παρέμεινε σιωπηλό με το επιχείρημα της ουδετερότητος ή περιορίστηκε στο να καταδικάζει τις αδικίες γενικά. Προστάτεψε ένα μικρό αριθμό Εβραίων ενθαρρύνοντας κάποιους ιδιώτες να παραχωρήσουν άσυλο.
Σαν αντίλογο, οι ιστορικοί αναφέρουν πολλούς λόγους για τους οποίους ο Πάπας Πίος ΧΙΙ δεν θα μπορούσε να υποστηρίξει δυναμικά και δημόσια τους Εβραίους: Τα αντίποινα των Ναζί, ο φόβος πως θα μπορούσε να προκαλέσει σχίσμα μεταξύ των καθολικών της Γερμανίας, η ιδέα ότι η μη δημόσια παρέμβαση θα μπορούσε να επιτύχει περισσότερα, η παραδοσιακή ουδετερότητα της εκκλησίας αλλά και ο φόβος της ανόδου του κομμουνισμού αν έχαναν οι Ναζί. Το 1999 συστήθηκε διεθνής Επιτροπή από Εβραίους και Καθολικούς (ICJHC), για να μελετήσει το ζήτημα, αλλά ομόφωνο πόρισμα δεν υπάρχει. Από την εκλογή του ο Πάπας Βενέδικτος ο 16ος, προσπάθησε να γεφυρώσει τα ψυχικά χάσματα συνεχίζοντας το έργο του προκατόχου του Ιωάννη Παύλου του 2ου. Μιλώντας το Μάιο του 2006, στο στρατόπεδο στο Μπίρκεναου της Πολωνίας, κοντά στο σημείο όπου οι Εβραίοι οδηγούνταν στα κρεματόρια του Άουσβιτς, ο επικεφαλής της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας μίλησε για «συγγνώμη και συμφιλίωση,» μια ικεσία προς το ζώντα Θεό να μην αφήσει ποτέ να ξανασυμβεί αυτό». Το Σεπτέμβριο του επόμενου χρόνου, επισκεπτόμενος την Αυστρία, τίμησε τα θύματα του ολοκαυτώματος, εκφράζοντας τη «λύπη, τη μεταμέλειά του και τη φιλία του». Όμως στις αρχές του 2008 το Βατικανό παρ’ ολίγο να απέχει από τις εκδηλώσεις για τη μνήμη του ολοκαυτώματος επειδή συνεχιζόταν οι επικρίσεις για τη στάση του Πάπα Πίου 12ου. Η αλήθεια είναι ότι το Βατικανό δεν είδε ποτέ με συμπάθεια τη μετακίνηση των Εβραίων της Ευρώπης στην Παλαιστίνη μετά τον πόλεμο. Πλήρεις διπλωματικές σχέσεις με το Ισραήλ υπάρχουν μόλις από το 1993. Αλλά όπως δήλωσε κάποτε ο πρώτος πρέσβης του Βατικανού Καρδινάλιος Pietro Sambi (σήμερα Νούτσιος του Πάπα στις ΗΠΑ), “αν πρέπει να είμαι ειλικρινής, οι σχέσεις μεταξύ της Καθολικής Εκκλησίας και του κράτους του Ισραήλ ήταν καλύτερα όταν δεν υπήρχαν διπλωματικές σχέσεις». Το Ισραήλ δεν έχει ικανοποιήσει αιτήματα της Αγίας Έδρας όπως οι άρση των ταξιδιωτικών περιορισμών σε κληρικούς παλαιστινιακής καταγωγής που ταξιδεύουν προς και γύρω από τη Δυτική Όχθη, οι φοροαπαλλαγές για ιδιοκτησίες της εκκλησίας στους Αγίους Τόπους, αλλά και η επιστροφή ιδιοκτησιών που ανήκαν στην εκκλησία και έχουν απαλλοτριωθεί από το κράτος. Τον περασμένο Ιανουάριο και κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων του Ισραήλ στη Γάζα ο Καρδινάλιος Μαρτίνο, επικεφαλής του Ποντιφικού Συμβουλίου για την Δικαιοσύνη και την Ειρήνη στο Βατικανό, μιλώντας στην διαδικτυακή ιταλική εφημερίδα "Ιλ Σουσιντιάριο" είχε πει ότι «οι συνθήκες ζωής στην Γάζα, μοιάζουν όλο και περισσότερο με στρατόπεδο συγκέντρωσης", για να εισπράξει την αντίδραση του Ισραηλινού υπουργού Εξωτερικών, Ιγκάρ Παλμόρ πως «δανείζεται τις εκφράσεις του από την προπαγάνδα της Χαμάς ενώ αγνοεί τα αναρίθμητα εγκλήματα της, τα οποία έχουν σταματήσει την διαδικασία της ειρήνης». Λίγο νωρίτερα τον ίδιο μήνα, οι ραβίνοι της Ιταλίας, είχαν ανακοινώσει ότι δεν πρόκειται να συμμετάσχουν στην «Ημέρα του Εβραϊσμού», που η Καθολική Εκκλησία οργανώνει για τις 17 Ιανουαρίου. Και ο λόγος; Η απόφαση του Πάπα Βενέδικτου, να επαναφέρει την προσευχή της Μεγάλης Παρασκευής, υπέρ του «εκχριστιανισμού των Εβραίων». Μάταια το Βατικανό προσπάθησε να διευκρινίσει, ότι «οι αδελφοί Εβραίοι δεν πρέπει να ανησυχούν γιατί η προσευχή pro Judaeis είναι καθαρά εσχατολογική, και συνδέεται με την τελική θεϊκή κρίση» Μόλις πάτησε το πόδι του στο Ισραήλ ο Πάπας, μίλησε για ανεξάρτητο Παλαιστινιακό κράτος. Επισκέφθηκε στρατόπεδο προσφύγων στη Δυτική Όχθη ενώ στη Βηθλεέμ χαρακτήρισε το διαβόητο τείχος, «στοιχείο διαίρεσης» και εξέφρασε την ελπίδα «να εκλείψουν κάποτε οι εθνοτικοί, πολιτιστικοί, και θρησκευτικοί λόγοι που οδήγησαν σε αυτή τη διαίρεση». Ο Πάπας Βενέδικτος απηύθυνε έκκληση για "απόρριψη της καταστροφικής δύναμης του μίσους».
Στη Ναζαρέτ, μίλησε για την ανάξκη «της απόρριψης της καταστροφικής δύναμης του μίσους και των προκαταλήψεων, που σκοτώνει την ψυχή των ανθρώπων πριν σκοτώσει το σώμα τους». Νίκησε στους 5.000 περίπου πρόσφυγες του καταυλισμού Αιντα, και συναντήθηκε με τον Παλαιστίνιο πρόεδρο Αμπου Αμπάς. Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπέντζαμιν Νετανιάχου, απλώς παρέστη στην υποδοχή του Πάπα και αναχώρησε εσπευσμένα για την Αίγυπτο και από κει για την Ιορδανία.
Το Βατικανό βλέπει τα πράγματα διαφορετικά. Εκείνο που κυρίως βλέπει είναι ότι οι σπουδαίες χριστιανικές κοινότητες της Μέσης Ανατολής με τον ιδιαίτερο πολιτισμό, που κάποτε ήκμαζαν και αποτελούσαν το φυσικό ανάχωμα της Ευρώπης έναντι του Ισλάμ, σήμερα δεν υπάρχουν και σε ορισμένες περιπτώσεις κινδυνεύουν να εξαφανιστούν.
Βλέπε επίσης:
Το Βατικανό διαμαρτύρεται για αντιχριστιανική εκπομπή στο Ισραήλ
Αντιδράσεις προκάλεσε η απόφαση του Πάπα Βενέδικτου, για τον επίσκοπο Williamson.
Νέα περίοδος στις σχέσεις Αγίας Έδρας και Ισραηλιτών
Οι εβραίοι της Γαλλίας παρακολουθούν με αγωνία την κατάσταση δηλώνει στη Φιγκαρό ο Μέγας Ραβίνος.
"Με στρατόπεδο συγκέντρωσης" παρομοίασε την Γάζα το Βατικανό. Είναι μια "έκφραση βγαλμένη από την προπαγάνδα της Χαμάς" λέει το Ισραήλ
50 τζαμιά και 50 συναγωγές σε πρόγραμμα αδελφοποίησης